Lachié(-faus-bouis)
Polygala chamaebuxus
Polygalaceae
Noms en français : Faux Buis, Polygala faux buis.
Descripcioun :Lou lachié-faus-bouis trachis en mountagno, sus cauquié, souto li pin-gavot e li sapino. Es eisa de recounèisse emé si flour di dos coulour, blanco e jauno e si fueio alterno que dounon d'èr à-n-aquésti dóu bouis. Flouris au bout di ramo e pièi, cado annado, fai quàuqui fueio verdo après la flourido (fotò).
Usanço :Soun bessai li meme que l'erbo-dóu-la, Polygala vulgaris. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polygala
Famiho : Polygalaceae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à setèmbre
Liò : Pinedo
- Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupènco
Ref. sc. : Polygala chamaebuxus L., 1753
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788